شبکه‌های اجتماعی آفت سیاست در انگلیس

به گزارش روز چهارشنبه ایرنا، تحقیقات بنگاه سخن‌پراکنی دولت انگلیس (بی‌بی‌سی) از سه میلیون توئیت خطاب به نمایندگان مجلس در یک دوره شش هفته ای نشان می‌دهد که بیش از ۱۳۰ هزار پیام آزاردهنده ارسال شده که ۲۰ هزار مورد از آن‌ها بشدت آزاردهنده و «سمی» بوده است.
«جس فیلیپس» یکی از نماینده مجلس در این باره گفت که سطح اهانت علیه نمایندگان، فرهنگی را ایجاد کرده است که آن‌ها از بیان نظرات خود در مورد موضوعات مهم سیاسی می‌ترسند. وی افزود که نمایندگان پذیرفته‌اند که انتقاد شدید بخشی از کار آن‌ها بشمار می‌رود، اما زمانی که زبان مورد استفاده نژادپرستانه یا بیش از حد توهین‌آمیز است، از آستانه تحمل عبور می‌کند.
این درحالیست که به گفته او «زنان سیاستمدار به‌مقدار زیادی از تهدیدهای جنسی رنج می برند. هنگامی که پیام‌ها درباره یک سوژه نیست و به ظاهر، فرزندان و خانواده شما مربوط می‌شود، از آستانه تحمل عبور می‌کند.» این نماینده مجلس انگلیس ادامه داد که برخی از همکاران او ناگزیر برخلاف عقاید خود در مورد طیف وسیعی از موضوعات سیاسی از جمله برگزیت و مداخله نظامی انگلیس در سوریه رای دادند تا از واکنش‌های منفی در شبکه‌های اجتماعی جلوگیری کنند.
بر اساس این گزارش، بوریس جانسون نخست وزیر پیشین انگلیس، بیشترین تعداد توئیت های « آزاردهنده» را دریافت کرده که حدود ۱۹ هزار مورد برآورد می‌شود. بعد از او نادین دوریس و ریشی سوناک وزرای پیشین فرهنگ و دارایی انگلیس با ۹ هزار پیام و کی‌یر استارمر رهبر حزب کارگر با ۸ هزار پیام در صدر فهرست گیرندگان پیام‌های اهانت آمیز بوده‌اند. 
تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهند که نمایندگان زن بیشتر از همتایان مرد خود به ویژه با استفاده از ادبیات جنسی مورد اهانت قرار گرفته‌اند. خانم فلیک دراموند، یکی از نمایندگان مجلس در سال ۲۰۲۱ به دلیل آنچه اهانت‌های «بی‌حساب» نامید از توئیتر خارج شد. وی در این باره گفت: “شما نمی دانید آنها چه کسانی هستند و فقط کلمات رکیک به کار می‌برند. سلامت روان من از زمانی که از توئیتر خارج شدم بهبود یافته است.”
الن جادسون رئیس مرکز تحلیل رسانه های اجتماعی در اندیشکده Demos نیز در همین پیوند اظهار داشت که شبکه‌های اجتماعی از لحاظ شکل دادن به مسائل سیاسی و عادی سازی زن ستیزی به طور فزاینده ای “از لحاظ دموکراتیک خطرناک” شده‌اند.
او تصریح کرد: “مردم باید بتوانند از نمایندگان خود انتقاد کنند و نمایندگان باید پاسخگو باشند، این برای یک دموکراسی بسیار مهم است. اما اگر سوء استفاده رخ دهد و سپس بر نحوه رای دادن و تفکر نمایندگان مجلس در مورد تصمیماتی که می گیرند تاثیر بگذارد در آن صورت رفتار نمایندگان ناظر بر ترس آن‌ها خواهد بود”.