زینب مهدوی مسؤول سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان امیرکبیر ۲۱ بهمن در گفتوگو با فرهیختگان مطرح کرد: با گذشت ۴۰ سال از انقلاب اسلامی، تجربه برخی روشها و دیدن نتایج برخی سازوکارها، تحولخواهی برایمان نه یک امر مهم بلکه یک امر ضروری است. اتصاف به صفت تحولخواهی، یکی از علل قرارگرفتن در مسیر دستیابی و افزایش کارآمدی است. اساسا کاهش کارآمدی، بیماری گریزناپذیر هر نظام سیاسی است و نظامهای موفق نظامهایی هستند که همواره با ارائه راهکارهای عملی و نظری، سعی در علاج این بیماری دارند و این مهم جز با تسری خصیصه تحولخواهی در رئوس مختلف نظام میسر نیست.
اصولا آنچه برای ما اصیل است و رهبری هم در سخنرانی دوسال پیش خود بهمناسبت رحلت امام(ره) مطرح کردند؛ همین بحث تحولخواهی بود و آنجا ایشان، بزرگترین تحولخواه را امام(ره) معرفی کردند. یکی از عوامل تقدس نظام نیز همین بعد آرمانخواهی و تحولخواهی است.
علیمحمد آصفی، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه شاهد، نیز در گفت و گو با فرهیختگان گفت: مقصودمان از تحولخواهی، صرفا اعتراض به وضع موجود یا تغییر آن بدون هدف و برنامه نیست. تحول صحیح، حاصل «تغییر مستمری» است که برای «بهترشدن» صورت میگیرد؛ با «پشتوانه فکری» و «برنامهریزیشده» است، «برمبنای اصول و مبانی فکری اسلامی و دینی» است و همینطور «عمیق» و «تاثیرگذار» است. این طبیعت انسان است که میل به سکون ندارد و از تغییر استقبال میکند. اما اگر این تغییر درجهت درستی نباشد، تحول درستی نیز صورت نمیگیرد و موجب آشفتگی میشود.
در مسیر تحولخواهی قطعا موانعی مانند رخوت مدیران در ایجاد تحول یا عدمتوانایی آنها و وجود تعارضمنافع و منتفع بودن خود بدنه دستگاه وجود دارد که نشان میدهد شرط مهم ایجاد تحول، نترسیدن از این دشمنیها و سنگاندازیهاست. یکی از ابزارهایی که در این مسیر در اختیارمان قرار دارد استفاده از نیروی جوان، پرشور، تحولخواه و مومن انقلابی درکنار نیروی با تجربه و متخصص غیرجوان است. ورود جوانان به حوزههای مهم و تحولپذیر، علاوهبر برطرف کردن انسدادهای کشور، موجب تربیت نسلی از مدیران مجرب و توانمند برای آینده کشور میشود. همچنین استفاده از ظرفیت خردجمعی با تکیه بر عقلانیت میتواند در این زمینه راهگشا باشد.
منبع