عمل به دستورات قرآنی؛ زمینه‌ساز تربیت فرزندانی علاقمند به قرآن

علم مهم ‌ترین سرمایه بشر است؛ اسلام نیز برای علم محدودیت قائل نیست، و هیچ حد و مرزی را نمی ‏شناسد، به نحوی که تا چین و ثریا نیز باید در طلبش دوید، و از گاهواره تا گور ادامه دارد. به این ترتیب در منطق اسلام کلمه «فارغ التحصیل» یک کلمه بی‏‌معنی است، یک مسلمان راستین هرگز تحصیل علمش پایان نمی‏ پذیرد، همواره دانشجو است و طالب علم، حتی اگر برترین استاد شود.

از سوی دیگر، تعلیم و تربیت، در تعلیمات اسلام جایگاه ویژه‌‏ای دارد و جایگاه روشن و قاطعی درباره آن در آیات و روایات اسلامی دیده می‏‌شود، در همه جا روی ارزش‌های تعلیم و تربیت تکیه شده، مسائل تربیتی در سرلوحه برنامه قرار گرفته، به نحوی که از نظر نیاز به معلم‏، اسلام مرز نمی ‌شناسد چرا که حکمت گمشده مؤمن است، نزد هر کس بیابد آن را می‏‌گیرد و اگر گوهری از دهان ناپاکی بیفتد آن را برمی‏‌دارد.این مسأله نشان می‌دهد مقام معلم در اسلام بسیار والا و برجسته است.

در حقیقت، وجود آموزش‏‌های کافی و باسواد بودن مردم، از جمله شاخص‌های توسعه است. جامعه بی‌‏سواد و آموزش ندیده و جامعه‌ای که در آن مدرسه، دانشگاه، معلم‏ و استاد به اندازه کافی وجود نداشته باشد، جامعه‌‏ای توسعه نیافته و عقب‏ مانده است و تجربیّات جهان امروز بهترین گواه این معناست. لذا امیرمؤمنان علی(ع) جهل را ریشه هر بدی «اَلْجَهْلُ اَصْلُ کُلِّ شَرٍّ»و معدن هر بدی می‏‌داند «الجَهلُ مَعْدِنُ الشَّرِّ » و نادانی را دردناک ‌ترین دردها بر می‏‌شمرد «الجَهْلُ أَدْوَأُ الدَّاءِ». که نشان م ‌دهد اسلام برای تعلیم و آگاهی بخشی مردم اهمیت ویژه‌‏ای قائل است.

خداوند نخستین معلم‏ است، در قرآن به آیاتی برمی‏‌خوریم که خداوند خود را به عنوان معلم‏ معرفی کرده، گاه به آدم(ع) علم اسماء می‌ آموزد «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَا کلها سپس علم اسماء [علم اسرار آفرینش و نامگذاری موجودات‌] را همگی به آدم آموخت»، و گاه به نوع انسان آنچه را نمی‏‌داند از طریق تکوین و تشریع بخشی را به صورت علوم فطری در نهادش آفرید، و بخش دیگری را به وسیله عقل و تدبیر در عالم آفرینش و بخش سومی را به وسیله انبیاء می‌‏آموزد «عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ‏؛ به آدمی آنچه را که نمی ‌دانست تعلیم داد».

گاه قلم به دست او داده و نوشتن می‏‌آموزد «الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ؛ همان کسی که بوسیله قلم تعلیم نمود»، گاه یک حرف و دو حرف بر زبانش می‏‌نهند و شیوه سخن گفتن به او تعلیم می‌ دهد «الرَّحْمَنُ * عَلَّمَ الْقُرْآنَ * خَلَقَ الْإِنْسَانَ * عَلَّمَهُ الْبَیَانَ»؛ خداوند رحمان، قرآن را تعلیم فرمود، انسان را آفرید، و به او «بیان» را آموخت».

به این ترتیب او هم معلم بیان است و هم معلّم قلم، هم معلم اموری که انسان از آن آگاهی نداشته است، این تعلیمات ممکن است اشاره به تعلیمات فطری‏ باشد که به صورت خلاصه و سربسته در درون جان انسان است، و نیز ممکن است اشاره به وجود ابزار و اسباب و مقدماتی باشد که خدا در انسان آفریده، او را قادر بر اختراع زبان و خط و کشف سایر واقعیات جهان هستی کرده است.

اکرم افشین مهر، حافظ و مربی قرآن در همدان در گفت‌وگو با ایکنا از همدان، اظهار کرد: متولد سال ۱۳۶۰ هستم که تحصیلاتم در مقطع لیسانس ر در رشته مدیریت دولتی  سپری کردم. سال ۱۳۸۶ بود که وارد جامعةالقرآن شدم تا چند جزء از قرآن را بتوانم حفظ کنم پس از گذشت یک سال، به قرآن و معلمی قرآن علاقمند شدم و تصمیم گرفتم در جامعةالقرآن ماندگار شوم درحالی که از بدو ورود به این حوزه در نظر داشتم تنها چند جزء حفظ کنم و وارد عرصه فعالیت‌های اجتماعی در جامعه شوم در این راستا چندین آزمون استخدامی هم شرکت کرده بودم.

این لطف و رحمت خداوند بود که نور قرآن در وجودم تابید و جذب قرآن شدم تا آنجا که تصمیم گرفتم در مسیر معلمی قرآن گام بردارم‌ چرا که قرآن بهترین دستاویز انسان در دنیا و آخرت است. گر چه مربیگری قرآن از منظر اقتصادی به عنوان یک شغل محسوب نمی‌شود اما وجود انسان را می‌تواند کامل کند، روحش را جلا دهد و نفس انسان را تزکیه می‌کند.

مأنوس شدن متربیان با قرآن

هدف اصلی‌ام از انتخاب مسیر مربیگری قرآن این بود که بتوانم عده‌ای را همراه با خودم با قرآن آشنا و مأنوس کنم، در جامعةالقرآن مربی‌هایی را می‌دیدم که با نشاط و شادابی برای متربیان وقت می‌گذاشتند و قرآن را به ما آموزش می‌دادند، من از دریافت این آموزش‌ها لذت می‌بردم، با آن مأنوس شده بودم همین امر انگیزه‌ای شد تا در جامعةالقرآن بمانم، طی سه سال حافظ کل قرآن شوم و شروع به تدریس کنم.

زمانی که مربی قرآن شدم احساس کردم باید اطلاعاتم را در حوزه مفاهیم و سایر نکات مربوط به قرآن تکمیل کنم بنابراین دامنه دانسته‌هایم را گسترش دادم و به این ترتیب سطح 2 جامعةالزهرا را به صورت غیر حضوری شرکت کردم و طی چند سال موفق به دریافت مدرک سطح ۲ که معادل مدرک لیسانس حوزه است، شدم.

از سال ۸۷ مربی قرآن در جامعةالقرآن شدم و در واحد خواهران شروع به تدریس کردم. از سال ۹۶ نیز همزمان در واحد خواهران و در واحد خردسالان هستم‌ و در زمینه‌های حفظ، تجوید، روخوانی، تفسیر و… آموزش می‌دهم.

در ابتدای ورودم به جامعةالقرآن تصمیمی برای ماندگار شدن در آنجا نداشتم و حتی چندین بار که پیشنهاد شد تا مربیگری آنجا را بر عهده بگیرم، پیشنهاد آنها را رد کردم اما این تأثیر نور قرآن بود که در وجودم تابید و دیدگاهم را نسبت به زندگی عوض کرد، البته این رحمت خداوند بود که شامل حالم شد و همواره ماندگار شدن در جامعةالقرآن را یکی از نعمت‌های خداوند می‌دانم و همواره بابت آن خدا را شاکرم.

اکنون ۱۵ سال است که معلم قرآن جامعةالقرآن هستم‌ سالها پیش خانمی وارد کلاس روخوانی و تجوید من شد، به حدی تجوید و روخوانی او ضعیف بود که توصیه کردم صوت‌های فراوانی گوش دهد و تمرین کند. هر چقدر که جلوتر می‌رفت احساس می‌کردم نمی‌تواند ادامه دهد اما به حدی اراده فولادین داشت که نه تنها تجوید و روخوانی‌اش خوب شد، بلکه اکنون حافظ کل قرآن و مربی جامعةالقرآن شده است، این موضوع واقعا برایم لذت بخش بود که قرآن آموزی با آن وضعیت اکنون از بهترین مربیان جامعةالقرآن است.

تربیت ۵۰۰ قرآن آموز

از زمانی که مربی قرآن شدم، بیش از ۵۰۰ قرآن آموز داشته‌ام که در زمینه‌های مختلف حفظ، روخوانی، روانخوانی، تجوید و مفاهیم آموزش دیده‌اند. در ابتدای ورودم به جامعةالقرآن مربی بودم و سپس مسئول آموزش شدم همچنین از سال ۹۹ نیز در واحد خردسالان ناظر آموزش شدم و وقتی برای کلاس‌های دیگر نداشتم. همین که می‌بینم قرآن آموزانم پیشرفت کرده‌اند و یا حتی برخی حافظ قرآن شده‌اند، به روخوانی مسلط هستند، همین امر بهترین لذت دنیا را برایم رقم می‌زند و خستگی را از تنم بیرون می‌برد.

اگر بتوانیم به دستورات قرآنی عمل کنیم و آنها را در زندگی خود پیاده کنیم قطعا فرزندانی عاشق به قرآن تربیت خواهیم کرد لازمه این امر آن است که کودکان خود را با محافل قرآنی عجین کنیم که همین پیوند با قرآن موجب دوری از آسیب‌های اجتماعی خواهد شد. الحمدلله سال گذشته توانستم در آزمون تخصصی حفاظ مدرک درجه ۲ معادل (فوق لیسانس) را دریافت کنم. دوره‌های داوری حفظ قرآن را هم کنار تربیت مربی گذراندم.

در حال حاضر هم تدریس واحد خواهران و هم واحد خردسالان مرکز را بر عهده دارم و هم مسئول آموزش استان هستم اما کلاس را بر مسئولیت آموزش ترجیح می‌دهم چون بهترین لحظه‌های عمرم بر سر کلاس‌های قرآن طی شده و ساعت‌هایی که در کلاس هستم خوشحال و سرحال هستم، تدریس برام لذت بخش است و معلمی برایم یک شغل نیست.

انتهای پیام