ستاری، منصور

سرلشگر شهید منصور ستاری، در تاریخ ۲۹اردیبهشت ماه سال۱۳۲۷ در روستای ولی آباد ورامین در خانواده ای مذهبی متولد شد. پدرش، مرحوم حاج حسن، مردی فاضل، ادیب و شاعر بود که دیوانی از او به نام «ماتمکده عشاق» به یادگار مانده است. این شهید وارسته دوران ابتدایی را در مدرسه ولی آباد ورامین و دوران متوسطه را در روستای پوئینک باقرآباد ورامین به پایان رساند. در طول دوران تحصیل، همواره یکی از شاگردان ممتاز مدرسه به شمار می رفت. وی پس از اخذ مدرک دیپلم متوسطه در سال۱۳۴۵ وارد دانشکده افسری شد و پس از پایان دوره سه ساله دانشکده افسری به درجه ستوان دومی نایل آمد.

در سال۱۳۵۰ جهت طی دوره کنترل شکاری به آمریکا اعزام و با سپری نمودن دوره ای یک ساله در سال۱۳۵۱ به عنوان افسر کنترل شکاری در تیپ دفاع هوایی نیروی هوایی مشغول به کار شد. ۳ سال بعد یعنی در سال ۱۳۵۴ در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته برق و الکترونیک پذیرفته شد، اما با شروع جنگ تحمیلی در حالی که بیش از چند واحد به پایان تحصیلات دانشگاهی اش باقی نمانده بود، دفاع از میهن را ترجیح داد و تحصیل را رها کرد.[1]

شهید ستاری انسانی مؤمن و متفکردارای قدرت سخن وری، علاقه مند به فراگیری دانشهای نوین، هنرمندی نقاشی، فرزندی مطیع در برابر والدین، پدری مهربان برای فرزندان خود وفرمانده ای دلسوز برای نیروی هوایی بود. شهید ستاری به دلیل فعالیت های خوبی که در ارایه طرحهای نوین و مبتکرانه از خود نشان داد، در سال۱۳۶۲ به سمت معاون عملیاتی فرماندهی پدافند هوایی نهاجا منصوب شد.[2] طرحها و پیشنهادات او بسیار منطقی، عملی، کاربردی و مؤثر بود ونقش مهمی در ارتقاء توان رزم پدافندهوایی و در نتیجه نیروی هوایی ارتش داشت. از این رو در سال۱۳۶۴ به عنوان معاون طرح و برنامه نهاجا انتخاب شد و به دلیل کاردانی و شایستگی که در شخصیت ایشان وجود داشت، در بهمن ماه سال۱۳۶۵ در درجه سرهنگی به فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد.[3]

از نکات جالب انتصاب شهید ستاری به فرماندهی نیروی هوایی این بود که او در زمان انتصاب دارای تخصص خلبانی نبود و بعدها به فراگیری مهارت خلبانی روی آورد. دلیل انتصاب وی تخصص مثال زدنی وی در امور مختلف نیروی هوایی (اعم از بخش آفندی وهمچنین بخش پدافندهوایی)، تعهد مثال زدنی، خلاقیت وابتکارات بی مانند بود. این انسان مومن وفرمانده لایق وتوانمند وخلاق پس از گذراندن ۴۶ بهار پربار درپانزدهم دی ماه ۱۳۷۳ در سانحه سقوط هواپیمای جت فالکن به شهادت رسید. نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در زمان فرماندهی سرلشکر منصور ستاری دارای اقتدار روز افزون گشته و تعاملات مناسبی با نیروهای هوایی کشورهای منطقه داشت. در آن دوران نیروی هوایی ارتش بیش از پیش به مرز خودکفایی رسیده که هنوز هم اثرات آن باقی مانده است. بدون اغراق برخی از طرحها و پروژه های این مرد ارزنده شاید در دنیا کم نظیر باشد. از جمله طرحهای مبتکرانه اش ایجاد شبکه نوین و یکپارچه پدافند هوایی کشور متشکل از رادار، سیستمهای موشکی و توپخانه زمین به هوا ومدیریت هواپیماهای تجسس و رهگیر است. طرحها وابتکارات شهید ستاری منجر به افزایش آسیب پذیری نیروی هوایی دشمن بعثی وبالارفتن توان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران جهت نفوذ بر آسمان عراق شد. از اساسی ترین اقدامات این فرمانده دلسوز اقدام در خصوص افزایش ظرفیت فنی و خصوصاً ایجاد بنیانهای صنعتی و مدرن نیروی هوایی برای ساخت هواپیما و تعمیرات اساسی وهمه جانبه بود. محصول چنین اقداماتی، ساخت هواپیمای آموزشی و پشتیبانی سبک پرستو با ظرفیت ۴نفر است.

شهید ستاری با ایجاد محیط مناسب برای تفکر و نوآوری امکان مشارکت حداکثری کارکنان تحت فرماندهی را در بالاترین رده تعمیرات و نگهداری کلیه تجهیزات و دستگاههای بسیار مدرن و فنی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران فراهم آورد. ایجاد شبکه دیده بانی، راه اندازی خطوط هواپیمایی ساها،

نوسازی وبهسازی شبکه تدارکاتی و افزایش توان لجستیکی، افزایش امکانات نوسازی و بهسازی مهندسی نهاجا[4]، افزایش ظرفیت چندبرابری کارآیی بهداشتی و درمانی نیروی هوایی خصوصاً پس از راه اندازی مجتمع آموزشی  پزشکی و درمانی بعثت نمونه هایی چند از این تغییر است. راه اندازی بیمارستان ۷۵۰تختخوابی و قابل توسعه به هزار تختخوابی مرکزی همراه با مرکز پاتولوژی و دانشکده پرستاری که مجهز به مدرن ترین سامانه های بیمارستانی و تحقیقاتی و آموزشی هستند. همچنین ایجاد مؤسسات علمی و دانشگاهی نظیر دانشگاه علوم وفنون هوایی که بعدها به نام شهید ستاری نامگذاری شد نشانه هایی از تفکر و فعالیت گسترده آن زنده یاد می باشد. از جمله اقدامات وابتکارات به یاد ماندنی شهید ستاری، طرحهای عملیاتی وی در عملیاتهای والفجر ۸ و کربلای ۵ می باشد. در عملیات والفجر ۸ ایجاد یک دفاع متحرک منجر به افزایش توان دفاع هوایی تسخیر آسمان منطقه نبرد ودر نتیجه کسب موفقیت در روی زمین وفتح فاو بود. مقام معظم رهبری والفجر۸ و عملکرد پدافندهوایی را دفاع معجزه آسا نامیدند. از دیگر اقدامات قابل تقدیر شهید ستاری فرماندهی عملیات اسکورت هوایی نفت کش های ایران تا دریای عمان در طول جنگ نفت کش ها می باشد. مقام معظم رهبری پس از شهادت ایشان فرمودند:

 «شهید ستاری در میدانهای جنگ، بارها تا مرز شهادت پیش رفت و پیوسته در طلب شهادت بود. او شب و روز نمی شناخت و تمامی لحظات زندگی خود را وقف خدمت به اسلام و نظام اسلامی کرده بود.»

هواپیمای جت استار نیروی هوایی در روز ۱۵ دی ۱۳۷۳ در فاصله ۶۴ کیلومتری فرودگاه در جاده نائین- یزد سقوط کرد و شهید ستاری و همراهانش را به عروج برد.

همراهان شهید ستاری در این پرواز عبارت بودند از:

شهید خلبان مصطفی اردستانی( معاونت عملیات نیروی هوایی)- شهید خلبان سید علیرضا یاسینی ( معاون هماهنگ کننده و رئیس ستاد نیروی هوایی)- شهید احمد شجاعی- شهید حسن رزاقی- شهید شریفی(مسئول دفتر شهید ستاری)- شهید خلبان جمشیدی (خلبان پرواز)- شهید خلبان جم منش( کمک خلبان)- شهید سنایی ( مهندس پرواز)- شهید پورزاری(افسر و گارد همراه)- شهید محتشمی (افسر و گارد همراه) و شهید محسنی ( افسر و گارد همراه)، یادشان گرامی، روحشان شاد و راهشان پر رهرو باد.

 از آن شهید بزرگوار ۴ فرزند به جای مانده است که همگی آنها دارای تحصیلات عالیه می باشند. فرزند ذکور آن شهید بزرگوار دکتر سورنا ستاری وفرزندان دختر شهید ستاری دکتر شبنم ستاری، پزشک متخصص زنان، دکتر سحر ستاری، دندانپزشک و خانم مهندس ستاری، فوق لیسانس مهندسی کامپیوتر از دانشگاه تهران می باشند.[5]

«کارکنان نیروی هوایی بیش از هر فرد و عاملی دیگر شهید ستاری را باعث تحول فکری خود دانسته و به یاد می آورند، تحول از ناباوری ها به خودباوری و خوداتکایی. کارکنان آزاده نیروی هوایی هرگز تأکید او را بر اینکه ایرانی علاوه بر آنکه نسبت به ملل غربی و دنیای پیشرفته، هیچ کم و کسری از نظر استعداد و نبوغ ندارد بلکه در بسیاری از موارد باهوش تر و بااستعدادتر نیز می باشد، فراموش نخواهند نمود. او در عمل و با همکاری، همدلی و بیش از آن با ایثار و فداکاری افراد نیروی هوایی این مهم را به اثبات رساند که با اتکال به خداوند قادر متعال و در سایه سعی و همت و با فراگیری دانش و بیش از همه با خودباوری و اعتماد به نفس می توان بر مشکلات فایق آمد و صعب ترین وناهموارترین مسیر را بر تعالی کشور، هموار نمود».[6]

پی نوشت ها: