“استعفای بزرگ” در اسپانیا؛ ۲۷ درصد از شاغلین می‌خواهند کار خود را ترک کنند

به گزارش روز شنبه ایرنا، روزنامه لا وانگواردیا اسپانیا نوشت: سال گذشته، ۳۰ هزار نفر در اسپانیا به طور داوطلبانه تصمیم گرفتند که مشاغل خود را ترک کنند. رقمی که اگر چه چند سال نوری با ۵۰ میلیون کارگری که در در سال ۲۰۲۱ در ایالات متحده آمریکا تصمیم به ترک شغل خود گرفتند، فاصله دارد اما طبق نتایج مطالعه جدید “اینفوجابز” از انگیزه ۲۷ درصد از مجموع کارگران و کارمندان شاغل در اسپانیا به ترک کار خود در سال جاری (۲۰۲۲) خبر می‌دهد.

این رقم، چهار نمره بالاتر از رقم ثبت شده در سال ۲۰۲۱ است که نشان‌دهنده روند صعودی کارمندانی است که از فعالیت شغلی خود ناراضی هستند. در حالی که ۲۷ درصد از افراد اظهار می‌کنند که می‌خواهند موقعیت شغلی خود را به دلایل اقتصادی ترک کنند، درصد مشابهی از این جمعیت (۲۶ درصد)، تغییر شغل و اشتغال به فعالیتی جدید را علت این امر بیان می‌کنند. ۲۴ درصد افراد نیز نیاز به شرایط مطلوب‌تر برای پیوند میان کار و زندگی شخصی را دلیل ترک شغل می‌دانند.  

“مونیکا پِرِز” مدیر “ارتباطات و مطالعات اینفوجابز” معتقد است: با توجه به نرخ بالای ۱۳ درصدی بیکاری در اسپانیا، ضمانت بزرگی برای یافتن شغل دیگر توسط کارگرانی که شغل خود را ترک می‌کنند، وجود ندارد. نرخ بیکاری در اسپانیا در حالی یکی از بالاترین نرخ‌های بیکاری در اروپا است که این رقم در ایتالیا ۹ درصد و در آمریکا ۳.۹ درصد است.

پرز اذعان می‌کند: اکنون که به نظر می‌رسد شرایط اشتغال در مسیر بهبود قرار دارد، باید ببینیم این پدیده چگونه تکامل می‌یابد. شکی نیست که همه‌گیری همچون یک کاتالیزور عمل کرده و با توجه به اولویت‌های حرفه‌ای، تغییری در ذهنیت کارمندان و کارگران در حال رخ دادن است.

به نوشته لا وانگواردیا، محدودیت‌های اعمال شده به دلیل شرایط شیوع کووید-۱۹ سبب شد تا میلیون‌ها کارگر مجبور به کار از راه دور شوند که اگر چه شیوه‌ای در جهت بهبودی سازش و انعطاف‌پذیری شغلی تلقی شد اما در عین حال نارضایتی و عدم مشارکت عاطفی به همراه داشت. بنابراین به گفته پِرِز، یکی از “چالش‌های بزرگ” تیم‌های منابع انسانی، “شناسایی راهکارهای تعهد به پروژه‌ها، فراتر از تنها سطح عملیاتی در دوران دورکاری است”. 

اما، فراتر از دورکاری و تغییر در اولویت‌های حیاتی، تمایل به استعفا از شغل، از دستمزدهای پایین و فرسودگی کارگرانی است که بیشترین آسیب را در طول همه‌گیری متحمل شده‌اند. از این حیث، یکی دیگر از گزارش‌های اخیر این موسسه نشان می‌دهد که از هر دو مشکل سلامت روانی جمعیت شاغل، یک مورد ارتباط مستقیم با اشتغال آن‌ها دارد.

از سوی دیگر، تمایل به ترک کار بسته به نوع فعالیت انجام شده و سن متفاوت است. در حالی که در افراد جوان (بین ۱۶ تا ۲۴ سال) اشتغال به فعالیتی متفاوت و بهبود شرایط اقتصادی از دلایل ترک شغل است، در مورد افراد مسن تر، سلامت روان و حتی جسمی اصلی ترین دلایل محسوب می‌شود.

نشریه سینکو دیاس اسپانیا به تازگی در گزارشی نوشت: اگر حوزه ای وجود داشته باشد که اسپانیا در آن، بهتر از میانگین بین‌المللی عمل کرده باشد، میزان ایجاد شغل است. با ده ماه متوالی کاهش بیکاری، این کشور یکی از معدود کشورهای عضو “سازمان همکاری و توسعه اقتصادی” است که سطح بیکاری خود را نسبت به دوره قبل از شیوع همه‌گیری کاهش داده است. نرخ بیکاری در این کشور از ۱۳.۸ درصد قبل از شیوع کرونا، به ۱۳ درصد در پایان سال ۲۰۲۱ رسید.

داده‌های منتشر شده نشان داد که بیکاری به پایین‌ترین سطح خود از قبل از بحران مالی سال ۲۰۰۸ در سه ماهه چهارم سال ۲۰۲۱ رسیده است.

در مقابل اما خبر بد اینکه اسپانیا همچنان در کنار کلمبیا و یونان به ترتیب ۱۲.۶ و ۱۲.۷ درصد نرخ بیکاری با بالاترین سطوح این معضل مواجه است. از طرفی، جمهوری چک و ژاپن اگرچه در ماه دسامبر گذشته، همچنان سطح بالاتری از بیکاری نسبت به قبل از همه‌گیری را ثبت کردند اما این رقم به سه درصد نمی‌رسد.

به نوشته نشریه ال دیاریو، حداقل دستمزد در اسپانیا نیز به زودی به هزار یورو در ماه خواهد رسید. داده‌های سالانه نشان داده است، تعداد افرادی که در اسپانیا به‌ عنوان بیکار ثبت‌نام می‌کنند، ۲۱ درصد نسبت به ژانویه قبل کاهش یافته است و همچنین، داده‌های جداگانه نیز نشان می‌دهد که با وجود افزایش بیکاری در اسپانیا، ۷۱ هزار و ۹۴۸ شغل در طول ماه اضافه شده که بخش عمده آن در خدمات بوده است.